To wyjątkowy ANTYKWARIAT I KSIĘGARNIA

W świecie zapomnianych wartości. BAJKI TERAPEUTYCZNE

Mirosława Dziemianowicz

Prof. dr hab. Mirosława Nowak - Dziemianowicz studiowała na Uniwersytecie Wrocławskim pedagogikę i psychologię, tam też zdobywała kolejne stopnie naukowe. W latach 1997-2017 współtworzyła Dolnośląską Szkołę Wyższą, gdzie w latach 2008-2017 pełniła funkcję dziekana Wydziału Nauk Pedagogicznych. Od 2017 roku związana była z Uniwersytetem Opolskim, gdzie pełniła kolejno funkcję: pełnomocnika Rektora UO ds. dyscypliny pedagogika, wice dyrektora Instytutu Nauk Pedagogicznych ds. nauki oraz dyrektora Instytutu Pedagogiki. Od 2018 roku związana jest z Akademią Biznesu w Dąbrowie Górniczej, gdzie kieruje seminarium doktorskim z pedagogiki. Jest także kierownikiem Interdyscyplinarnej Pracowni Współczesnych Problemów Humanistyki w Akademii WSB. Uczelnia ta jest obecnie podstawowym miejscem pracy prof. Mirosławy Nowak-Dziemianowicz. Edukacja, wychowanie, szkoła, nauczycie to pierwszy obszar Jej badań i naukowych zainteresowań. Drugim obszarem są relacje między ludźmi, związki intymne, małżeństwo, rodzina i wszystko to, co dzieje się w nich „ pomiędzy”: małżonkami, partnerami, rodzicami i dziećmi. Cała aktywność naukowa Autorki podporządkowana jest pytaniu o to, co w naszych relacjach z innymi sprzyja rozwojowi i samorealizacji. Interdyscyplinarne badania prowadzone przez Autorkę ulokowane są w jakościowym paradygmacie badań oraz w szerokim społeczno- kulturowym kontekście. Prof. dr hab. Mirosława Nowak-Dziemianowicz jest członkinią Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, w którym kieruje Komisją Polityki Oświatowej oraz Sekcją Pedagogiki Krytycznej. Prywatnie żona i matka dwójki dorosłych dzieci.
Opublikowała następujące autorskie monografie: .Małżeństwo wobec rozwodu. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1994., Oblicza nauczyciela, oblicza szkoły. Toruń: Adam Marszałek, 2001, Doświadczenia rodzinne w narracjach: interpretacje sensów i znaczeń. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002., Oblicza edukacji: między pozorami a refleksyjną zmianą. Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa, 2015., Edukacja i wychowanie w dyskursie nauki i codzienności (wyd. 2). Kraków: Impuls, 2014., Walka o uznanie w narracjach. Jednostka i wspólnota w procesie poszukiwania tożsamości. Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, 2016, Szkoła jako przestrzeń uznania. PWN, Warszawa, 2020

Ocena skutków regulacji Miscellanea

Krzysztof Koźmiński, Michał Jabłoński

Książka doskonale wpisuje się w nurt badań, które łączą dogmatyczną analizę prawa z metodami pochodzącymi z innych nauk, w szczególności z zakresu ekonomicznej analizy prawa. Redaktorzy zebrali w jednym tomie trzynaście publikacji o dość różnorodnej tematyce, które jednak łączy myśl przewodnia, tj. ocena regulacji prawnych w kontekście społecznym i gospodarczym. Ta różnorodność potwierdza interdyscyplinarny charakter książki, a także oddaje naturę oceny skutków regulacji. W dzisiejszym świecie prawnik nie może być zamknięty w wieży z kości słoniowej. Rozumie to doskonale prawodawca, którego skutki wprowadzanych regulacji dotykają zwłaszcza w momencie poddania się ocenie wyborców. Coraz bardziej brakuje jednak w nauce prawa, lecz także w procesie ustawodawczym poważnego traktowania procedury oceny skutków proponowanych regulacji. Ta książka dowodzi, że powinno być inaczej.
Z recenzji dr Grzegorza Blicharza z Wydziału Prawa i Administracji UJ

Studia nad prawem. Rozważania młodych naukowców.Tom II

Niniejsza monografia stanowi już drugi zbiór opracowań naukowych przygotowanych przez młodych badaczy, pracujących nad swoimi doktoratami w ramach eksternistycznego trybu przygotowania rozprawy doktorskiej, prowadzonego przez Akademię Humanitas.

Spis rzeczy, których już nie ma - LEKSYKON

Andrzej Kozioł

Książka ta ma przywołać to, co minęło bezpowrotnie. Niektóre przedmioty, obyczaje, zjawiska i słowa trwały przez pokolenia, aby zniknąć w czasie ostatniego trzydziestolecia. Małym, prywatnym sklepikom nie dał rady komunizm, chociaż prowadził bitwę o handel, jednak szybko rozprawił się z nimi kapitalizm wraz ze swymi galeriami handlowymi. Dziadek Mróz nie miał najmniejszych szans na pokonanie Świętego Mikołaja – prawdziwego, w ornacie, infule, z pastorałem. Bez trudu dokonał tego importowany Santa Claus o wyglądzie przerośniętego krasnoludka. Polskie dzieci wkrótce będą znajdowały prezenty w skarpetach (można już kupić specjalne skarpetki) lub w sabotach. Przed dniem św. Walentego handel atakuje tysiącami gadżetów, a jeszcze niedawno o Walentynkach wiedzieli tylko ci, którzy przeczytali „Klub Pickwicka”. O Wszystkich Świętych, dniu łagodnej, smutnej zadumy, nawet nie wspomnę. Wprawdzie trwa, ale coraz bardziej nakłada się nań błazeństwo importowanych obyczajów.

O tym wszystkim już pisałem – w publikacjach prasowych, w książkach. W końcu pomyślałem o leksykonie, o spisie rzeczy, które już nie istnieją. Nie wszystkich (Boże, ile było knajp, zresztą poświęciłem im osobną książkę, ile było księgarń, ile antykwariatów, ile małych kin!), bo to niemożliwe. Napisałem więc tylko o niektórych, szczególnie miłych sercu i szczególnie wspominanych. Nie da się z tych drobiazgów ułożyć mozaiki niegdysiejszego świata, ale może ktoś zachwyci się jego fragmentem, tak jak zachwycamy się starymi sepiowymi fotografiami.

Mięsiwo. Krótka historia mięsożerstwa

Andrzej Kozioł

Andrzej Kozioł, krakowski pisarz i dziennikarz, od lat konsekwentnie oprowadza swoich czytelników po kuchniach i restauracjach, po historii widzianej poprzez kulinaria. Tym razem – po książkach o ziemniakach, chlebie oraz rybach – zaprasza na prawdziwą mięsną ucztę. Na przechadzkę po związanych z mięsem obyczajach, nakazach, zakazach i przesądach. Jak zawsze – mnóstwo anegdot, niezwykłych opowieści oraz niezwykłych przepisów, starych, ale ciągle do wykorzystania w kuchni.

KOCIOŁ PEŁEN RYB

Andrzej Kozioł

Ktoś (kto? - z pewnością mądry człowiek!) powiedział kiedyś, że śledź, gdyby nie był tak tani, mógłby uchodzić na najbardziej wytworne danie. Rzeczywiście – przekąskowemu śledziowi piękne pomniki wystawiali poeci, odegrał – podobnie jak dorsz – doniosłą rolę w historii. A inne ryby? Łososie i szczupaki, tak cenione w polskiej i żydowskiej kuchni. A złote karaski, najlepsze w śmietanie? A karpie, dla Polaków nierozerwalnie związane z Wigilią? A sardynki? A sumy? A tłuste węgorze, ryby o przedziwnych obyczajach? A kawiorodajne jesiotry?

O tych rybach – i o wielu, wielu innych – opowiada najnowsza książka krakowskiego pisarza Andrzeja Kozioła. O nich samych, ale przede wszystkim o ich miejscu w kuchennej tradycji, w kulturze, w religii. Jednak w menu tej arcyciekawej, pełnej anegdot książki znalazły się też ostrygi, za którymi przepadał król Poniatowski. Smakujące naszym przodkom ślimaki. Małże. Raki – specjalnie karmione w starej Polsce. Homary. Ośmiornice. Mówiąc najkrócej – wszystko co pochodzi z wody i jest jadalne...



Owe ryby! łososie suche, dunajeckie,

Wyżyny, kawijary, weneckie, tureckie,

Szczuki główne i szczuki podgłówne, łokietne,

Flądry i karpie ćwiki, i karpie szlachetne!

W końcu sekret kucharski; ryba nie krojona,

U głowy przysmażona, we środku pieczona,

A mająca potrawkę z sosem u ogona.



Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz

Wokół chleba. Historia. Ciekawostki

Andrzej Kozioł

Codziennie pojawia się na naszych stołach i w naszych modlitwach, a jeszcze niedawno stanowił sacrum, świętość. Otaczano go najwyższym szacunkiem, jego powstawaniu towarzyszyła religijna i magiczna obrzędowość.

Chleb – zanim ze zbożowych bryjowatych potraw stał się produktem przemysłowym - przeszedł długą drogę. Równie długą jak droga od wrzucanego w ziemię ziarna do pulchnych, cudownie pachnących bochenków.

O obu tych drogach opowiada najnowsza książka krakowskiego pisarza Andrzeja Kozioła. Opowiada - dodajmy – w niezwykle atrakcyjny sposób. „Wokół chleba” skrzy się od anegdot, od cytatów z literatury – pięknej i historycznej, a autor własną pamięcią sięga do czasów, kiedy jeszcze w wiejskich domach huczały żarna, a upuszczoną na ziemię kromkę przepraszano za zniewagę...

Makani

Katarzyna Jasińska

Kiedyś, gdy na świecie istniała magia i żyły pradawne istoty, panował ład i porządek. Niestety szybko to się jednak zmieniło. Historia ta prowadzi Was drogą dziewczyny, która będzie zmuszona odkupić winy swojej matki.

Zesłana na ziemię żyje beztrosko, gdy pewnego dnia pod drzwiami domu swojej przyjaciółki otrzymuje prezent od tajemniczego ofiarodawcy. Szare życie śmiertelniczki zmienia się bezpowrotnie. Od tej pory do jej świata wkrada się magia… Zła magia… Będzie musiała stawić czoło przeciwnościom losu, a przede wszystkim pokonać własne słabości i lęki. Czy bliscy, których kocha nad życie będą w stanie jej pomóc? Czy wizja śmierci zmotywuje ją do działania i popchnie w kierunku przeobrażenia się w nieustraszoną wojowniczkę? Czasami nie wszystko kończy się jednak tak, jakbyśmy tego chcieli…

Zostań moim bohaterem

Linda Kage

Dawno, dawno temu żyła sobie bogata dziewczynka, która była bardzo zarozumiała i obchodziło ją tylko to, jak wygląda i czy znajduje się w centrum uwagi. Ta wielka bańka wypełniona luksusem jednak pękła, kiedy Eva Mercer zaszła w ciążę.
Teraz dziewczyna musi schować ego do kieszeni i zająć się dzieckiem, w dodatku nie ma pracy i perspektyw na przyszłość.
W innej części miasta mieszka Patrick Ryan: seksowny, wytatuowany, będący spełnieniem marzeń niemal każdej dziewczyny. Rysą na jego idealnym wizerunku jest fakt, że mężczyzna właśnie został warunkowo zwolniony z więzienia.
Patrick skrycie marzy o miłości, idealnej kobiecie dla siebie. Mimo że właściwie nigdy jej nie spotkał, doskonale zna jej zapach, uśmiech, a nawet wie, jaki dźwięk ma jej śmiech. Nie ma jednak pojęcia, jak ma na imię. Wie tylko, że to ona jest kluczem do rozwiązania wszystkich jego problemów.
Eva i Patrick potrzebują ocalenia.
Czy będą potrafili je sobie zaoferować?
Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej osiemnastego roku życia. Opis pochodzi od wydawcy.

Ktoś inny

Liliana Więcek

Chris Wood z powodu choroby ojca musiał porzucić marzenia o studiach geologicznych i zająć się rodzinną pizzerią. Gdy mieszkająca nieopodal Livia Kent zjawiła się w lokalu w poszukiwaniu pracy, mężczyzna od razu wiedział, że na pewno ją przyjmie. Przecież od dawna mu się podobała.
Jednak Chris obawiał się, że nigdy nie mógłby mieć szans u takiej dziewczyny jak Livia. Był bardzo zakompleksiony, głównie przez swoją nadwagę. Wydawało się, że mężczyzna i tym razem odpuści, na dodatek okazało się, że Livia spotyka się z jego znienawidzonym młodszym bratem Derekiem, który przez całe życie znęcał się nad nim psychicznie.
Okoliczności, w jakich Chris dowiaduje się o związku tej dwójki, zmuszają go do wyjazdu z Detroit i zerwania kontaktu z bliskimi.
Po latach Chris nie jest już tym samym mężczyzną. Teraz to umięśniony, wytatuowany przystojniak, do tego zdeterminowany, by walczyć o swoje. Kiedy dociera do niego informacja o zaręczynach młodszego brata i jego rozwijającej się karierze sportowca, postanawia wrócić, by odpłacić mu za zniszczenie swojego życia.
Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej szesnastego roku życia. Opis pochodzi od Wydawcy.

Black Lies

Joanna Balicka

Drugi tom bestsellerowej serii Joanny Balickiej!
W psychologii każde kłamstwo ma konkretny kolor. Czarny oznacza kierowanie się egoistyczną chęcią uzyskania jakiejś korzyści.
Życie Setha wydaje się idealnie zaprogramowane. Każde odchylenie od normy doprowadza go do poczucia utraty kontroli. Śmierć ojca, przejęcie rodzinnego biznesu i opieka nad młodszymi braćmi sprawiły, że mężczyzna nie zna innego życia. Ma jednak mroczną tajemnicę skrywaną przed wszystkimi, a cykliczne przeżywanie traumy wiele go kosztuje.
Jest tylko jedna osoba, która może mu w tym pomóc – mająca tak samo jak on zranioną duszę.
Beverly Heart to radosna trzpiotka uwielbiająca różowy kolor i… uciekająca panna młoda. By udowodnić ojcu, że jest zdolna do przejęcia firmy, składa fałszywe CV do Weston’s Company. Pierwsze wrażenie, jakie robi na prezesie nowa asystentka, nie należy do najlepszych.
Pokolorowanie świata gburowatego szefa to jednak nie koniec niespodzianek, które ma dla niego panna Heart.
Przeciwieństwa podobno się przyciągają, prawda?

Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej osiemnastego roku życia. Opis pochodzi od Wydawcy.

Dom składanych obietnic

Olivia Wildenstein

Zostanę królową Luce… albo stracę życie, próbując nią zostać.
Niewiele jest osób, do których żywiłabym większą nienawiść niż do Dantego Regio. Na mojej liście najbardziej odrażających istot obok króla Fae znalazła się jeszcze moja ciotka Bronwen, były dziadek Justus oraz shabbińska babka Meriam – zwłaszcza po tym, jak pomogli władcy o szpiczastych uszach w porwaniu mnie.
Zamknięta w obsydianowych podziemiach, gdzie Wrony, a nawet ich król, nie mają wstępu, odkrywam, jak bardzo pozory potrafią mylić. Nadal próbuję pogodzić fakty z tym, co opowiadano mi przez lata.
Moi nowi sojusznicy mają plan, lecz ja posiadam własny. W jednym punkcie się zgadzamy – Dante musi umrzeć. Jednak najbardziej pragnę powrócić do Lore’a, zanim zrówna z ziemią królestwo, by mnie odnaleźć.
Perspektywa noszenia korony jest bardziej kusząca od spoczywania w trumnie, ale nie chcę żyć w świecie, gdzie mój przeznaczony już na zawsze pozostanie ptakiem.
W książce znajduje się dodatek w postaci nowelki „Dom wznoszących się piasków”. Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej osiemnastego roku życia.

We’re Just Enemies

Lena M. Bielska

Dwudziestoletnia Charlie Walker bierze udział w wyścigach motocyklowych, a dzięki swoim umiejętnościom zarabia na tym całkiem niezłe pieniądze. Niestety nie należą one do niej. Dziewczyna jest szantażowana z powodu przestępstwa popełnionego przed dwoma laty.

Okazuje się, że brała udział w kradzieży kolii. Dziewczyna chciała ją oddać, ale nie zdążyła, a winą za to zdarzenie został obarczony jej kolega – Reed West. Chłopak poprzysiągł jej wtedy zemstę.

Jednak ktoś jeszcze wiedział o kradzieży i nagrał całe zdarzenie. Teraz Charlie musi się zmagać z szantażystą, a do miasteczka wraca chłopak, który chce się na niej odegrać. Jakby tego było mało, jej mama jest prawniczką i jeśli sprawa wyjdzie na jaw, jej kariera może runąć.

Wydaje się, że Charlie zatapia się w bagnie po uszy. A może jednak znajdzie się ktoś, kto wyciągnie do niej pomocną dłoń?

Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej szesnastego roku życia. Opis pochodzi od Wydawcy.

W PLĄTANINIE KŁAMSTW

Andrzej Zwoliński

Od wieków człowiek dążył do prawdy, odczytując ją na różne sposoby. Jednocześnie zauważano systematyczny proces zakłamywania rzeczywistości, niekiedy njako proces podejmowany świadomie i celowo, by przy pomocy nie-prawdy rządzić, sterować ludźmi, zyskiwać na ich niewiedzy czy naiwności.

Już starożytni zauważyli, że słowa, którymi próbujemy opisać świat, nigdy w doskonały sposób nie ujmą go i nie wyrażą. Symulakry – opisy świata, tylko ten świat symulują, tworzą jego kolejne odsłony, zwracają się w jego kierunku. A współczesny powrót do symulakrów potwierdza, że niewiele ma wspólnego opis świata np. z językiem reklamy, czy handlu, a także rozrywki lub obietnic politycznych z rzeczywistością, w której żyjemy i która nas angażuje.

Pojawiły się też dalsze kombinacje kłamstwa, jak np. post prawda, czyli prawdą, jakiej oczekują ludzie, lecz jej nie odczytują, ze świata, w którym żyją. To rodzaj prawdy przegłosowanej przez większość, z którą mniejszość zgadza się – przynajmniej przez milczenie.

Współcześnie szybko i w sposób niekontrolowalny pojawił się hejt, wykorzystując dla swej dynamiki wzrostu najnowsze zdobycze technologiczne. To kłamstwo powiązane z nienawiścią, gniewem, oburzeniem i wrogością. To emocje, nasączone kłamstwem, w którym prawda nie ma żadnych szans na ocalenie.

W tej plątaninie kłamstw, w świecie napełnionym nie-prawdą, człowiek nadal zadaje sobie pytanie o prawdę. Istnieje coraz mniejsza szansa na możliwość dotarcia do niej, ale przecież dla wielu jest ona oczekiwanym kierunkiem dążeń i wysiłków. Czy jeszcze pragniemy prawdy? Czy chcemy poznać świat taki, jaki on jest, nie „stwarzając” dla swego prywatnego samozadowolenia sztucznych jego imitacji i modeli?

Co w Biblii π-szczy?

Ks. Jacek Pędziwiatr

Biblii się nie czyta, Biblię się spożywa. Żeby się w niej rozsmakować, nie wystarczy przebiec oczami tekst. Są fragmenty, które trzeba rozgryźć, przełknąć i przetrawić. Jak widzę i słyszę, Biblię częściej się traktuje dzisiaj jako źródło pobożnych memów, niż superkaloryczną strawę duchową.

Dlatego pozwoliłem sobie wziąć na warsztat kilkadziesiąt fragmentów, zdań a nawet pojedynczych słów i przyjrzeć się im wzrokiem nieco bardziej przenikliwym. Zaznaczyć jednak muszę, że mój warsztat nie ma charakteru naukowego. Jestem po części dziennikarzem, w jakimś stopniu publicystą, gonię za sensacją, a być może nawet poklaskiem. Zamieszczone tutaj teksty publikowałem na ściankach mediów społecznościowych i w świecie wirtualnym. Proszę więc potraktować rzecz całą, nie jak podręcznik, ale jako fakt-book – książkę mniej lub bardziej przypadkowo zestawionych faktów, po lekturze których Czytelnik choć z rzadka pomyśli „aha!” i z przyzwyczajenia zacznie szukać buttona z bladym napisem „Lubię to”.

365 rozważań na każdy dzień roku

Ks. Kazimierz Ligęza

Autor prowadzi czytelnika przez Rok Liturgiczny w niezwykłej refleksji i zadumie nad wybranym fragmentami Pisma Świętego, którymi posługuje się liturgia w danym dniu. Rozważania te są swoistą katechezą.

Ponad trzydzieści jeden lat kapłaństwa i doświadczenie zdobyte w świadczeniu opieki duszpasterskiej różnym społecznościom z wielu środowisk i grup etnicznych nadają inny klimat tym rozważaniom, niestandardowy. Łączą się w nich i przeplatają konteksty biblijne, historyczne, patrystyczne, homiletyczne i w końcu praktyka życia codziennością.

Książka pogłębia wiarę a dzięki bardzo zrozumiałym rozważaniom na temat Słowa Bożego otwierają serce na Dobro, Piękno i Prawdę. Autor, niemal przy każdym z nich podkreśla potrzebę zaufania Panu; „Jezu, ufam Tobie” zawsze powinno być refrenem życia każdego wierzącego człowieka.

Notatki z pielgrzymek do Ziemi Świętej

Ks. Tomasz Jelonek

W czasie moich licznych wyjazdów do Ziemi Świętej sporządzałem sprawozdania w formie notatek o charakterze pamiętnikarskim, dokumentujące przebieg wyjazdu, a także okoliczności towarzyszących wydarzeń od sytuacji politycznej czy meteorologicznej po opisy nawiedzanych miejscowości i obiektów.

Czasowo najdłuższym okresem pobytu w Ziemi Świętej były trzy miesiące spędzone na wiosnę w 1995 roku z zamieszkaniem w klasztorze Braci Mniejszych w Ain Karem
i uczęszczaniem na zajęcia dydaktyczne w Studium Biblicum Franciscanum przy Flagellatione w Jerozolimie. W czasie tego niezapomnianego wyjazdu sporządzałem także notatki, które zostały wydane w książce Notatki z pobytu w Ziemi Świętej. Ponieważ spotkały się z pozytywnym przyjęciem, postanowiłem przygotować do druku pozostałą całość notatek, co niniejszym przedstawiam Czytelnikom, licząc na to, że będą one mogły służyć lepszemu poznaniu Ziemi Świętej.

Tym natomiast, którzy we wspominanych wyprawach byli moimi współuczestnikami ofiarowuję garść wspomnień, które pozwolą im powrócić do miejsc i czasów, które z pewnością z rozrzewnieniem wspominają. Niech wszystkich te osobiste wspomnienia Autora prowadzą po drogach, jakimi idziemy śladami Syna Bożego, który stał się Człowiekiem i zamieszkał miedzy nami.

Komentarz duchowy do Księgi Rodzaju (Rdz. 1 – 11)

Janusz Kręcidło

Książka zrodziła się z wieloletnich naukowych studiów i medytacji nad początkowymi jedenastoma rozdziałami Biblii, które są uwerturą do całego Pisma Świętego. Zawarte w nich motywy będą powracać na dalszych stronnicach Biblii. Obecne w nich postaci i wydarzenia stały się duchową inspiracją nie tylko dla wyznawców trzech wielkich religii monoteistycznych, lecz także dla literatów, malarzy, muzyków i innych artystów wszystkich czasów.

Nie da się bez zrozumienia tej części Biblii i osobistego dotknięcia zawartych w niej duchowych treści zrozumieć współczesnej kultury. Komentarz analizuje kolejne epizody z Rdz 1 – 11 w perspektywie takiego klucza, w jakim zostały napisane: Jako ubraną w piękną artystyczną szatę teologiczną odpowiedź na najważniejsze ludzkie pytania odnoście do sensu życia, istnienia i natury Boga, stworzenia świata i człowieka, pochodzenia zła i wiele innych.

RELIGIA ZAPISANA W UGARYCKIM POEMACIE "KIRTA"

Andrzej Mrozek

Tabliczki z Ugarit, „pogrzebane” podczas zburzenia miasta w trakcie najazdów tzw. Ludów Morza w XII w. p.n.e. a odkryte niespełna wiek temu, prowokują pytania badaczy i rozpalają wyobraźnię zwykłych czytelników.

Odsłaniają bowiem literacki świat z okresu przełomowego dla cywilizacji, jakim było wynalezienie pisma alfabetycznego. Zapisane tak zwanym alfabetem klinowym teksty literackie budzą duże zainteresowanie znawców Biblii, będąc świadkiem kultury, religii i piśmiennictwa regionu syropalestyńskiego.

Tabliczki stanowią skarbnicę licznych paraleli i analogii do tekstów oraz pojedynczych motywów Starego Testamentu, których przegląd (ważniejszych wybranych) znajduje się również w publikacji.

Monografia jest pierwszym tak wielostronnym opracowaniem kulturowego fenomenu Ugaritu, z położeniem akcentu na aspekt religii, po publikacji Witolda Tylocha z 1980 r.

Motywem przewodnim publikacji jest poemat Kirty (w przekładzie autorskim z tabliczek klinowych), jedno z trzech najważniejszych dzieł literackich z Ugarit (obok Cyklu Baala i poematu Aqhata).

JAK OSIĄGNĄĆ POKÓJ?

Marek Mirosławski

Autor prowadzi Czytelnika na odcinek drogi ziemskiej Pana Jezusa najbardziej intensywnie pokazujący nam, że do końca nas umiłował (J 13,1). Niniejsze rozważania stanowią próbę ukazania nam wskazówek, które wiodą do osiągnięcia pokoju.

Święci wszystkich czasów i pokoleń chętnie zagłębiali się w tajemnicę męki Zbawiciela, upatrując w tym wspaniałym nabożeństwie źródło łask Bożych. Odzyskiwanie pokoju wewnętrznego, którego świat nie może dać, dokonuje się bowiem przez pokorne stanięcie w prawdzie przed wszechwiedzącą Miłością.



ks. infułat Jerzy Bryła

duszpasterz środowisk twórczych

RZYMSCY NAMIESTNICY JUDEI CZASÓW BIBLII LEKSYKON

Czesław Bosak

Instytucja namiestników rzymskich w Judei była owocem wielu przyczyn historii królestwa. Aby zrozumieć jej genezę i zakres działania trzeba wyjść przynajmniej od czasów hasmonejskich. W większości przypadków głównym, a czasami jedynym źródłem tego okresu są opowiadania Józefa ben Mattiasa czyli Józefa Flawiusza zawarte w jego Dawnych dziejach Izraela, Wojnie żydowskiej i Autobiografii. Trudno powiedzieć, w jakiej mierze opowiadania te są historyczną prawdą, w jakiej odzwierciedlają krążące wówczas pogłoski, a jak dalece są projekcją autora, króry chciał w jak najlepszym świetle ukazać Rzymian, którzy dali mu wolność i obywatelstwo. Z pisarzami, także historykami, bywa, jak słusznie zauważył Piotr Matywecki: Zmarli utrwalają się w naszych umysłach wyrzeźbieni subtelnym światłocieniem — światłami podziwu, tęsknoty, miłości, rozczulenia, cieniami niechęci, urazy, pośmiertnej drwiny lub lekceważenia (Dwa oddechy... Warszawa 2010).



Drugim źródłem omawianego okresu historii Izraela są księgi święte (Biblia). Zawierają one nie tylko treść religijną, religijno–filozoficzną i poezję religijną, ale niemal połowa tych ksiąg wyraża idee religijne w formie opisu dziejów narodu wybranego. Ten opis dziejów Izraela to ukazywanie postaci historycznych z religijnego punktu widzenia oraz moralizowanie lub pouczanie czytelnika. Autorom chodziło o dzieło wywołujące w czytelniku zadowolenie estetyczne i religijne.



Oprócz źródeł pisanych ważnych informacji o czasach rzymskiej dominacji w Palestynie, a zwłaszcza o wojnach żydowsko–rzymskich dostarczają źródła archeologiczne i numizmatyczne.

AFORYZMY

Robert Paweł Kamin

Poprzez sentencje zawarte w tej książce, Robert Paweł Kamin (prawnik, poeta i filozof), zabiera czytelnika w podróż do fascynującej i przynoszącej szczęście krainy mądrości.
Każdy odnajdzie tu jakąś, opromienioną blaskiem, perłę, która może stać się punktem zwrotnym w rozumieniu życia i świata.
Weźcie do ręki ten hymn na cześć życia, przylgnijcie do niego sercem, a zobaczycie, że zaczną dziać się w waszym życiu cudowne rzeczy.

CZUŁY PASTERZ

Ks. Leszek Łysień

Tak! – czuły jestem, silny jestem i rozumny.

– Nigdym nie czuł, jak w tej chwili –

[…] O Ty! o którym mówią, że czujesz na niebie!

[…] Jeżeli serce czułe było w liczbie zwierząt,

Któreś Ty w arce zamknął i wyrwał z powodzi; -

Jeśli to serce nie jest potwór, co się rodzi

Przypadkiem, ale nigdy lat swych nie dochodzi; -

Jeśli pod rządem Twoim czułość nie jest bezrząd

Jeśli w milion ludzi krzyczących

Nie patrzysz jak w zawiłe zrównanie rachunku, -



Tymi i wieloma jeszcze innymi słowami wykrzyczeć chce Konrad z III części Dziadów w twarz Bogu oskarżenie o nieczułość przy Jego wszechmądrości i potędze. Bóg nie kocha. Bóg rządzi. Jego imię to nie miłość, ale mądrość. Taki obraz Boga niesie w sobie Konrad, i to on jest powodem buntu jego i Gustawa z Dziadów części II i IV, wreszcie Ballad i romansów, i całego romantycznego ruchu. Wobec mądrości najwyższej stajemy pełni podziwu, onieśmielenia, bezmownego i paraliżującego zachwytu. Światło mądrości może jednak mrozić, można w jego promieniach zamarznąć na śmierć. Mądrość roz-sądza, ocenia, taksuje, daje rozumienie, ale nikogo nie ocala. Może wyzwolić z niewiedzy, ale nie z egzystencjalnej klęski, zapaści. To tylko sekta gnostyków wierzyła, że istnieje wiedza zbawcza, poznanie, które otwiera wrota Boga, daje wgląd w najgłębsze tajemnice wszechrzeczy, daje człowiekowi pełne uczestnictwo w bóstwie. Racjonaliści wszelkiej maści uważali, że Jezus to mędrzec, którego geniusz obdarzył ludzkość nowym systemem etyczno – religijno – filozoficznym. Odsłonił nowe drogi myślenia o Bogu i człowieku. Nic bardziej błędnego. Najbardziej fascynującą i pełną pasji intrygą (w znaczeniu ogarnięcia, porwania), w jaką może zostać wplątany człowiek, jest intryga miłości[1]. Ale tutaj cały żar intrygi, jej początek i dalsze perypetie wyłaniają się z Boga, spoza człowieka, choć nie bez niego. Konrad chce Boga – ognia, Boga, który ogrzewa, zapala, porywa. Kto jest blisko Mnie – jest blisko ognia - mówi apokryficzny Chrystus. Ciepło Boga oznacza Jego czułość. Czułość to bliskość. Pytamy, jaka jest bliskość czułości? Czy to tylko zetknięcie się dwóch naskórków, bliskość w przestrzeni fizycznej? Czym jest czułość Boga? Jak daleko sięga Jego bliskość? Wydaje się, że Ewangelia dokonuje przewartościowania wszelkiej możliwej bliskości, jaka staje się możliwa między Bogiem i człowiekiem. Przyjrzyjmy się słowu Mesjasz, które pojawia się w Ewangeliach w znaczących miejscach. Kim jest Mesjasz? Potocznie wiemy, że to pomazaniec, namaszczony, wybrany do specjalnego zadania, misji, ma uwolnić świat od zła, zapoczątkować erę pokoju, ziemskiego królestwa, poprowadzić do politycznego zwycięstwa narodu wybranego. To wszystko wpisane jest w konotację tego słowa. Wszak czujemy niedosyt, kiedy próbujemy te treści skonfrontować z Jezusem samym. Jaka jest bliskość Boga wobec człowieka w Jego Synu? Jest to bliskość Mesjasza. Mesjasz to zakładnik we mnie. Umiera zamiast mnie, za mnie, żeby mnie ocalić. Jest Ty, dzięki któremu moje ja dochodzi do głosu, wyłania się z otchłani pogubienia. To dzięki temu Ty rodzi się moje ja. Bez pierwotnego i uprzedniego Ty nie byłoby ja. Narodziny ‘ja’ w wyznaniu swoich przewin Boskiemu Ty kapitalnie pokazuje Psalm 50. Oto pogubione i rozbite, jeszcze niezborne ‘ja’: „Zmiłuj się nade mną Boże w łaskawości Twojej / według wielkiego miłosierdzia Twego zgładź nieprawość moją /obmyj mnie zupełnie z mojej winy / oczyść mnie z grzechu mojego”. W krzyku o ocalenie, o poskładanie rozbitej tożsamości, skierowanym do Boskiego Ty, rodzi się ludzkie spójne ‘ja’.

[1] Najpełniej intuicje moje wyraża wiersz Mickiewicza Snuć miłość:

Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje,

Lać ją z serca, jak źródło wodę z serca leje,

Rozwijać ją jak złotą blachę, gdy się kuje

Z ziarna złotego, puszczać ją w głąb, jak nurtuje

Źródło pod ziemią, - w górę wiać ją, jak wiatr wieje,

Po ziemi ją rozsypać, jak się zboże sieje,

Ludziom piastować, jako matka swych piastuje. (A. Mickiewicz, Wiersze, t. I, Warszawa 1955, s. 414-415)





Pisała Nancy L. Eiesland: „Chrześcijaństwo jest najwłaściwszą religią dla towarzyszenia ludzkiej kruchości, gdyż Jezus był jedynym Bogiem niepełnosprawnym, jakiego znała ludzkość”. Cała bieda w tym, że my wszyscy (w mniejszym bądź większym stopniu) chcemy ziemsko usprawnić Jezusa Chrystusa. Myślę, że wypada jeszcze w tym miejscu choćby krótko objaśnić, że niepełnosprawny nie znaczy kaleki, zdeformowany, że brakuje mu jakiejś właściwości, która go dyskwalifikuje, spycha do drugiego szeregu, czyni zeń istotę niepełnowartościową. Niepełnosprawny Bóg to taki, który nie przystaje do ludzkiego, intelektualnie sprawnego myślenia o Nim. Wedle tego myślenia Bóg to władza na samych szczytach. To bezgraniczna moc, która kruszy wszelki opór. Tymczasem Jezus „wystrychnął na dudka” takie sposoby myślenia o Bogu. On ich nie skorygował, On je w sobie i sobą zdusił, zdemaskował jako ludzkie, arcyludzkie, odsłonił ich fałszerstwo.

RAJSKI KRAJ GHANA

Abp Henryk Jagodziński

Afryka istnieje w liczbie mnogiej poprzez klimat, liczne ludy, języki, obszary kulturowe, wyznawane wierzenia, obecną tu i tam nowoczesność, jak również i ponowoczesność. Tym samym ten kontynent jest czymś niezwykle bogatym, przede wszystkim dzięki synom i córkom tej ziemi, dla których „ziemia to ziemia”. Ks. abp Henryk Jagodziński odkrywa piękno i bogactwo tego kontynentu, jego ludzi oraz kultury i zwyczajów. Jednak będąc przede wszystkim nuncjuszem apostolskim, w imieniu Ojca Świętego Franciszka służy lokalnemu Kościołowi w Ghanie. To jest ogromnym atutem autora „Paradise Country, czyli Ghana”, który osobiście poznaje ten kraj w relacjach ludzkich i w jego geografii, a także w subtelności ludzkiej wiary, dialogu kultur i religii oraz wyznań różnej natury.

WĘDRUJĄC Z ANIOŁAMI

Leon Zdzisław Pokorski

Poezja jest perłą literatury, wyjątkową formą odzwierciedlenia osobowości poety, kluczem do zrozumienia jego postrzegania wszystkiego, co jest życiem człowieczym, ludzką wrażliwością na otaczający świat. Poezja jest także przygodą człowieka z tym, co – jak wierzymy – przekracza granicę człowieczego zrozumienia. Już wkrótce, na rynku księgarskim ukaże się kolejny zbiór wyjątkowej poezji – wierszy Leona Zdzisława Pokorskiego, poety-zakonnika, Franciszkanina, który tym razem zaprasza Czytelników w daleką podróż z Aniołami, towarzyszącymi temu kapłanowi w całej Jego duchowej wędrówce w poszukiwaniu odpowiedzi na człowiecze pytania o Boga.



Tomik poezji zatytułowany „Wędrując z Aniołami” to zbiór wierszy wśród których jeden adresowany jako „ Przesłanie do przyjaciół” – zadedykowany tym, którzy byli, są i będą, pozwala wyjątkowo zrozumieć Autora, który – jak sam kiedyś powiedział – zawsze, w każdej chwili swojej Posługi jest blisko Człowieka. Oto, co pisze:



„Idziemy razem bez namysłu,

czasem telefonicznie dajemy znak życia,

oczekując uśmiechu serdecznego,

razem wypatrujemy aniołów,

wsłuchując się w trzepot skrzydeł,

potem próbujemy zasnąć w spokoju,

licząc, że rano zadzwonimy do siebie,

niespodziewanie robią to skrzydlaci,

żartując z nas, że nie wszystko zostało powiedziane.

Mała cisza jak chmura na niebie daje znać,

aby znowu powrócić z tęsknotą do bycia.

Ten sam kierunek, czasem zadziwiający

z oznaką pachnącej łąki wiosennej,

która daje ukojenie w kolorach tęczy,

zaraz po deszczu, gdy pachnie jeszcze rosą.

Oddychamy dając latawcom powiew wiatru,

aby ich zerwać do lotu razem z nami,

do Stwórcy do Krakowa do istnienia,

do spotkania w blasku skrzydeł.


Poeta – zakonnik, w tych strofach przekazuje nam w darze coś więcej, aniżeli chwilę wzruszenia, zadumy, chwilę wyciszenia emocji dnia. Kiedy wczytasz się Czytelniku w wiersze zawarte w tomiku „Wędrując z Aniołami” , odniesiesz wrażenie, że z poezją Leona Zdzisława Pokorskiego – poety i zakonnika, nie tylko Ty „Wędrujesz z Aniołami”, ale to Aniołowie rozpoczęli wędrówkę z Tobą.

dr Jerzy A. Gołębiewski

Church ministries in the first century

Idol Nkandu

This book is consecrated to the Church ministries such as apostles, bishops, presbyters, deacons, prophets, and teachers. Such a question is only historical, but it is very contemporary because in the Church of our times there are several kinds of ministry. Recently, priesthood has been a largely discussed subject. In the context of the Synod of Amazonia (6 -27 October 2019), Pope Francis made an appeal to the Universal Church to reflect and discuss the question of the Church ministries and especially of priests’ or presbyters’ life and ministry. In this sense, the question of Church ministries belongs to main questions of our time. The Post-Synodal Letter was signed on 27 October 2019; there are 33 pages, 5 chapters and 120 paragraphs. Pope Francis approved it and granted permission to publish it in many languages. The question of priesthood and other Church ministries was discussed within the Synodal Way opened by Pope Francis on 9 October 2021 in Rome. This work can be considered a small contribution to the great debate on Christian ministries.

Kapłani i pasterze. Ojcowie kościoła o kapłanach i kapłaństwie

Marek Starowieyski

Często sądzi się, że dyskusja o modelu kapłana to wymysł naszych czasów. Absolutnie nie, Proszę Państwa. Czytając teksty Ojców Kościoła zawarte w tym tomie zdaje nam się, że bierzemy udział we współczesnej dyskusji nt. księży i ich posługi, tyle że czasami wypowiedzianej nieco staroświeckim językiem. Mówią oni o świętości, ale i grzechach kapłanów, o aktywnej pracy duszpasterskiej i kontemplacji, o konieczności czytania Pisma św. i rozmyślań codziennych, o dobrym przygotowywaniu się do kazań.

Krytykują księży i biskupów "ekonomów", którzy nie mają czasu dla swoich wiernych i wołają o kapłanów - ludzi modlitwy, o ojców a nie urzędników, o kapłanów z powołania a nie rzemieślników.... A to wszystko mówią ludzie głębko zaangażowani w życie Kościoła. To mówią syryjczycy, grecy, łacinnicy żyjący często ponad półtora tysiąca lat temu. Jeśli św. Augustyn "zmywa głowę" pasterzom, którzy karmią samych siebie a nie owce, to Jan Chryzostom ze zdumieniem pisze o wielkości kapłaństwa, jakby przewidując słowa ks. Jana Twardowskiego: "własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam. I przed kapłaństwem w proch padam i przed kapłaństwem uklękam".
Autor wyboru pisze we wstępie: "Sam wiem, jak wiele zawdzięczam lekturze tych tekstów i jak wiele skorzystałem z przygotowywania tego tomu". Z pewnością to samo powiedzą Czytelnicy po przeczytaniu książki.

WTAJEMNICZENIE W ''CREDO''

Edward Staniek, Ks. Leszek Mateja

Prezentowane katechezy dla dorosłych, zostały wygłoszone w latach 2018/2019. Podobnie jak w Ewangelii i w starożytnym Kościele katechezy te zwracają ogromną uwagę na proces wtajemniczenia w osobę Jezusa. Zebrane w tym tomie katechezy wprowadzają czytelnika w niezwykłą przestrzeń prawd wiary, które zostały zwięźle wyrażone w starożytnym Kościele w "Wyznaniu Wiary" - "Credo". Zamieszczone tu konferencje nie wyjaśniają całego bogactwa Bożego objawienia zawartego w "Credo", a jedynie rzucają światło na najważniejsze prawdy wiary. Mogą one być pomocą w indywidualnej i wspólnotowej refleksji nad "Credo". Na końcu każdej katechezy są zamieszczone pytania, które mają za zadanie ułatwić czytelnikowi powiązanie prezentowanych prawd wiary z jego życiem osobistym.