ŻYWOTY CEZARÓW

Praca ta cenna jest dla mnie szczególnie, ponieważ wpłynęła kojąco na moje nadszargane zdrowie psychiczne. Podczas trwania okupacji Niemieckiej, mój maż zachorował na nieuleczalną chorobę, stało się to praktycznie w pierwszym dniu wojny. Na moje barki spadł obowiązek opieki nad mężem, dzieckiem, utrzymanie domu, a także spełnianie obywatelskiej powinności – którą w tym przypadku było tajne nauczanie. Jednego dnia, gdy na ulicach Lublina doszło do łapanki, tłum ludzi wbiegł do mojego mieszkania i powstało straszne zamieszanie. Bardzo chciałam pomóc tym ludziom, ale musiałam wyjść do drugiego pokoju, bo psychika zaczęła mi już siadać. Uklęknęłam i zaczęłam się modlić do Boga i pomoc, podniosłam wzrok i pierwsze co zobaczyłam to książkę. Był to tomik teubnerowski Swetoniusza – uśmiech od razu wrócił na moja twarz.