ZAGUBIONY ETHOS

Eseje które zostały zamieszczone w tej pracy napisane były w latach 1982-1987. Książka ma charakter etosu filozoficznego i wg.  jej autora jest kilka myśli, które wymagają literackiego opracowania. Motywem przewodnim jest pojecie istnienia i jego etycznego świata, a także pokazanie ewolucji jako pojęcia rozumu i racjonalności.  Źródeł takiej refleksji o istnieniu, należy szukać w tradycji przezwyciężania kartezjańskiego dualizmu podmiotowo-przedmiotowego, który jest fundamentem dla całej filozofii współczesnej. Zdaniem autora to właśnie Kartezjusz po raz pierwszy oddzielił przedmiot poznawany od poznającego przedmiotu i pogłębiał tę wiedzę coraz bardziej. W całej książce autor stara się, jak sam twierdzi , śledzić konsekwencje metodycznego wątpienia.