Skazana na skazę

Te wiersze są jak woda tak lodowata, że aż parzy. Precyzyjnie poruszające i poruszająco precyzyjne. Ból został najpierw pocięty laserem, potem obejrzany pod mikroskopem, aż wreszcie zostały z niego ułożone słowa.



Autorka doskonale zna Krainy Bólu i Morza Bezsenności. A my – czytelnicy możemy tylko stanąć na ich skraju. I poczuć coś, czego się nie zapomina.







mam w sobie



skazę nieludzką



skazę nieczłowieczeństwa







niestety



nie jestem też



zwierzęciem



ani rośliną



ani maszyną



ani (och



jaka szkoda!)



kamieniem



jestem tylko



sobą



skazaną



na skazę