POŻEGNANIE Z MARIĄ

Twarz Marii była spowita przez czarny kapelusz, ale i tak było widać, że przypominała wapno. Stała w furgonetce pośród innych więźniów, a jej wzrok wpatrzony był we mnie. Poruszała ustami jakby chciał coś powiedzieć, jakby się żegnała. Auto ruszyło, zachwiała się, prawie upadła i tak właśnie wyglądało pożegnanie z Marią, z moja Marią. Nie mogłem zrobić nic poza patrzeniem, moje serce rozdzierało się na tysiąc drobnych kawałków. Później dowiedziałem się, że wywieziono ją wraz z transportem Żydów do obozu nad morzem i zagazowano w komorze. Ciało jej zapewne zostało przerobione na mydło.