PERKUSISTA

Bladego pojęcia nie miałam jak długo byłem śledzony przez Corana, chociaż mogłem snuć przypuszczenia, że trwało to dłuższą część przedpołudnia. Nie zorientowałem się jednak od razu, że ktoś za mną podąża, dopiero gdy wyszedłem z zatłoczonej knajpki na Passynuk zobaczyłem czerwona auto. Pojawił się nagle w moim lusterku i już tam pozostał, chociaż przyznam, że dla mnie nie był to jakiś większy problem. Nie robiłem nic, do czego ktokolwiek mógłby się przyczepić, także i Clooney i Coran mogli być całkowicie wściekli na moją grzeczność. Auto prowadziłem tez bardzo ostrożnie, a wszystko po to, aby glina mógł zażyć powolnej i przyjemnej przejażdżki. Zaparkowałem auto, wysiadłem i skinąłem głową Coranowi, ten odpowiedział kwaśnym uśmiechem.