OTWARTE OKNO

Jasne dla mnie było to, że sprawa rozchodzi się o ceny katalogowe, które nie znalazły swego wzorca w dolarach, frankach czy też funtach angielskich. Katalog Michla, który był drukowany w Monachium zawierał ceny Liebheberpreis, czyli potoczenie zwane ceny „na amatora”. Znaczyło to ni mniej, ni więcej jak to, że laik mógł zapłacić za dzieło zarówno pięć jak i trzydzieści milionów franków, wszystko to było uzależnione od warunków w których okazy, białe kruki były oferowane i kto okazał się kupcem, a kto sprzedawcą. Brałem pod uwagę kilka rozwiązań, ale najbardziej prawdopodobne było to, że morderca ni znalazł w kraju odpowiednich nabywców na zrabowane kosztowności i będzie się starał wysłać je za granicę. Zastanawiałem się jak tego dokona, czy listownie, czy kurierem, czy może sam ją dostarczy. Możliwości było naprawdę bardzo wiele, a czasu wręcz przeciwnie, cały czas ubywało. Wątpiłem jednak, aby ktoś kto wejdzie w posiadanie tak cennych kosztowności ,będzie chciał powierzyć je urzędowi pocztowemu (…)