OSTATNI WIKING

Folwark Linden znajdował się  na szczycie góry, wyglądał niczym stary, majestatyczny gród, który bronił dostępu dla nieproszonych gości. Dookoła dworu porozkładane były małe chałupki, które zamieszkiwali rybacy. Ci mieli bardzo ciężkie życie, nie dość że pracowali w folwarku, to wracając do domostw należało oporządzić obejścia, a i pożywienia z morza trzeba było  zdobyć. Zapadał zmierzch i wszyscy robotnicy Lindena zaczęli się rozchodzić do domów, jednak jedna sylwetka wyraźnie odznaczała się na polu jęczmiennym była to kobieta która pracowała w pocie czoła, zdajając się nie zauważać zapadającego zmroku . obok niej spoczywało małe zawiniątko, które co chwilę płakało – to było jej dziecko.