OLIMPIADA KTÓREJ NIE BYŁO…

Kończyła się wiosna 1940 roku. Monotonny stukot kół „schnellzugu” jadącego w takt wojennego sloganu „kuternogi” Goebbelsa: Rades mussen pollen fur den Sieg, usypiał nie tylko moją skromną osobę jeńca wojennego, drzemali również pozostali towarzysze podróży. Czujny był tylko jeden. Mój najbliższy sąsiad wpatrzony we mnie wzrokiem tak czułym, że zda się za chwilę porwie mnie w ramiona, jak swoją dawno nie widzianą pulchną Gretschen, pozostawioną samotnie, gdzieś w dalekiej wiosce saksońskiej.