NOWOCZESNA KOMEDIA TOM II

Siedzieli obok siebie, plecami oparci byli o ścianę, w ustach trzymali papierosy i wsłuchiwali się w dobiegającą zewsząd… ciszę. Poza parskaniem koni i miarowym stukaniem kopyt mało co słyszeli. Drzewa osłaniające to miejsce niebyły dość gęste, wiatr nie wiał dość silnie, poza tymi dwoma młodymi ludźmi nie było tutaj żywej duszy. Na tle granatowego nieba mieniły się setki gwiazd, a w oddali na horyzoncie widać było wierzchołki świerków. No tak, jeszcze papierosy, które przy końcówce jarzyły się na pomarańczowo, czasem odsłaniały ich lica – mogli wtedy popatrzeć na siebie. Mężczyzna i kobieta siedzieli w milczeniu i czekali, każde z nich, na to, co powie drugie.