MÓJ ŻYWOT LEKARZA WOJSKOWEGO

Wspomnienia uchodzą zazwyczaj za osobistą sprawę każdego człowieka, bywa niekiedy że nawet intymną. Jednak od zarania dziejów jedni ludzie bardzo lubili dzielić się swymi wspomnieniami, inni natomiast zaglądać w nie. Dlatego właśnie tylu ludzi postanawia spisywać swe wspomnienia i przekazywać je potomnym w formie pamiętników bądź biografii. Mój żywot lekarza wojskowego jest takim oto spisaniem wspomnień. Człowiek ten praktycznie cały okres niewoli wojennej spędził w szpitalu dla francuskich jeńców, gdzie dzięki swej pracy traktowany był niezwykle łagodnie. W przeciwieństwie do Polaków, czy tez jeńców radzieckich. Dla nikogo niebyło jakąś wielką tajemnicą to, że hitlerowcy obchodzili się z jeńcami wojennymi bardzo brutalnie.