ebook
Mick Mannock, pilot myśliwca. Mit, życie i polityka
Adrian Smith
Edward „Mick” Mannock urodził się w Corku w Irlandii 24 maja 1887 roku jako syn żołnierza Królewskiej Gwardii Szkockiej, który walczył w brytyjskich wojnach imperialnych. Podczas pobytu w Indiach Mannock nabawił się amebicznej infestacji, która osłabiła jego lewe oko. To nieszczęście zostanie później przekształcone w często powtarzany mit o „jednookim asie”. W Wielkiej Brytanii dał się poznać jako gorliwy socjalista i znakomity mówca na wiecach Partii Pracy. Po powrocie z internowania w Turcji w lipcu 1915 roku zaciągnął się do jednostki medycznej w Armii Terytorialnej, potem przeszedł do służby czynnej jako sierżant w Korpusie Królewskich Wojsk Inżynieryjnych. Po uzyskaniu stopnia oficerskiego w sierpniu 1916 roku Mannock został przeniesiony do korpusu lotniczego Royal Flying Corps, który 1 kwietnia 1918 roku wszedł w skład nowo utworzonych Królewskich Sił Powietrznych (Royal Air Force). Mimo słabego lewego oka Mannock zdał egzamin lekarski. Jednym z jego instruktorów, który powrócił z walk we Francji, był kapitan James McCudden. O swoim kursancie pisał: „Mannock był typowym przykładem porywczego młodego Irlandczyka i zawsze myślałem, że jest typem, który zrobi, co ma zrobić, lub umrze”. „Mick” Mannock służył na froncie zachodnim od kwietnia 1917 do swojej śmierci. W tym czasie awansował ze stopnia podporucznika na majora w służbie czynnej i dowódcę dywizjonu. Został trzykrotnie uhonorowany Orderem za Wybitną Służbę oraz dwukrotnie Krzyżem Wojskowym.
26 lipca 1918 roku 31-letni „Mick” Mannock, dowódca 85 Dywizjonu RAF, został zestrzelony i zginął w okolicy Mervill. Być może jest pochowany w bezimiennym grobie na cmentarzu w pobliżu Le Pierre-au-Beure.
Pośmiertnie, w wyniku starań przyjaciół, w 1919 roku uzyskał najwyższe odznaczenie – Krzyż Wiktorii. W większości książek podaje się, że dokonał 73 zestrzeleń – to liczba, którą niektórzy uważają za wymyśloną przez wielbicieli Mannocka, nieprzychylnych największemu asowi lotnictwa RAF, Kanadyjczykowi Billy’emu Bishopowi, który zakończył wojnę z 72 zestrzeleniami. Według najbardziej wiarygodnych szacunków Mannock zestrzelił 61 samolotów wroga – co czyni go drugim w RAF asem I wojny światowej.
26 lipca 1918 roku 31-letni „Mick” Mannock, dowódca 85 Dywizjonu RAF, został zestrzelony i zginął w okolicy Mervill. Być może jest pochowany w bezimiennym grobie na cmentarzu w pobliżu Le Pierre-au-Beure.
Pośmiertnie, w wyniku starań przyjaciół, w 1919 roku uzyskał najwyższe odznaczenie – Krzyż Wiktorii. W większości książek podaje się, że dokonał 73 zestrzeleń – to liczba, którą niektórzy uważają za wymyśloną przez wielbicieli Mannocka, nieprzychylnych największemu asowi lotnictwa RAF, Kanadyjczykowi Billy’emu Bishopowi, który zakończył wojnę z 72 zestrzeleniami. Według najbardziej wiarygodnych szacunków Mannock zestrzelił 61 samolotów wroga – co czyni go drugim w RAF asem I wojny światowej.
Opinie:
Wystaw opinię
Opinie, recenzje, testy:
Ten produkt nie ma jeszcze opinii
Twoja opinia
aby wystawić opinię.
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
Koszty dostawy:
- Przesyłka email dla e-book 0.00 zł brutto
Zapytaj o produkt
Opis produktu
- Tytuł
- Mick Mannock, pilot myśliwca. Mit, życie i polityka
- Autor
- Adrian Smith
- Język
- polski
- Wydawnictwo
- Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
- ISBN
- 978-83-231-3949-2
- Rok wydania
- 2017 Toruń
- Liczba stron
- 310
- Format
- Spis treści
- WSTĘP | 7
1. WPROWADZENIE | 17
2. PRZEDWOJENNA EDUKACJA, LATA 1888–1914 | 37
Z Corku do Canterbury | 39
Czerwona flaga w sercu Midlands | 64
3. PRZYGOTOWANIA DO WOJNY, LATA 1914–1917 | 89
Uwięzienie w Konstantynopolu | 91
Agitacja w mundurze | 107
Samoloty przed polityką – nauka latania | 127
4. DYWIZJON 40, LATA 1917–1918 | 139
Trudne początki | 141
Dowodca eskadry | 169
5. DYWIZJONY 74 I 85, 1918 ROK | 195
Pobyt w Anglii, styczeń–marzec 1918 roku | 197
Weteran eskadry | 209
Życie i śmierć w 85 dywizjonie, lipiec 1918 roku | 233
„Tu, gdzie leżę, nie sprawiam problemow i nie miewam ich / Pode mną trawa, nade mną sklepienie niebios” – John Clare | 242
6. WNIOSKI | 249
Wspominając Micka | 251
Socjalistyczny as | 288
BIBLIOGRAFIA | 303