LUCJAN LEUWEN TOM II

Życzliwy Czytelniku. Znalazłszy się w Paryżu, muszę dołożyć wszelkich starań, aby ciągnąc dalej niniejsze opowiadanie nie zahaczyć o którąś z żyjących osobistości. Nie dlatego, żebym nie lubił satyry, ale jeśli skupię uwagę twoją na pociesznym obliczu któregoś z ministrów, nie weźmiesz zbytnio do serca spraw innych osób, na czym zależałoby mi szczególnie.  Satyra osobista bywa ogromnie zabawna, lecz nie pasuje na nieszczęście do naszej opowieści(...)