LISTY DO BRATA

O malarzu nazwiskiem Vincent van Gogh napisano setki, a nawet i tysiące prac. Zainteresowanie jakie zyskał po śmierci, było równe tylko obojętności jaka towarzyszyła mu przez całe życie. Dzieła jego poddano skrupulatnym badaniom, natomiast prywatne życie malarza – pełne skandali, wzniosłości, rozpaczliwości – stało się ulubionym tematem wielu światowych beletrystów, dla których syn holenderskiego pastora stanowił niesamowity  „eksponat naukowy”  i którym to zawdzięczać winien swa ogromną popularność. Żałować  można tylko, że nie zabrali się za niego przed śmiercią, że nikt nie docenił talentu mistrza pędzla, jakim niewątpliwie była Van Gogh. Popularność ta dotyczy raczej samej osoby malarza, niże jego obrazów i daje wszystkim do zrozumienia, że był on wielkim artystą. A poza tym był też artysta wyklętym, nieszczęśliwym, obłąkanym, samotnym. Zapewne kwalifikowałby się raczej na oddział zamknięty, niż na wystawę obrazów chociażby w Luwrze.