Konstrukcje murowe wg Eurokodu 6 i norm związanych. Tom 3

Trzeci tom książki poświęcony jest zbrojonym konstrukcjom murowym oraz sprawdzaniu stanu granicznego użytkowalności murowanych ścian. Tradycje stosowania zbrojenia w konstrukcjach murowych sięgają w Polsce lat trzydziestych XX wieku, a największy rozwój wiąże się z odbudową kraju. Od tego czasu wykonawstwo i projektowanie murów zbrojonych stało się bardziej świadome. Mniej więcej z tamtego okresu pochodzą normy i wytyczne projektowania rozróżniające wyraźnie mury zbrojone podłużnie (pionowo) i poprzecznie (poziomo). Uprzemysłowienie budownictwa w późniejszych latach sprawiło, że zbrojone konstrukcje murowe zeszły na drugi plan. Dopiero pewne trendy urbanistyczne rozpoczęte pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku związane z szybkim rozwojem budownictwa mieszkaniowego sprawiły, że konstrukcje murowe, a w szczególności zbrojone, stały się niemal powszechne. W normie Eurokod 6 tematyce murów zbrojonych poświęcono kilka podrozdziałów dotyczących zbrojonych murów poddanych zginaniu, zginaniu i osiowemu ściskaniu lub tylko osiowemu ściskaniu oraz zbrojonych murów ścinanych.

Autorzy postanowili tematykę zbrojonych konstrukcji murowych podzielić na podstawowe trzy przypadki obciążeń, czyli zginanie, ścinanie i ścinanie ze ściskaniem oraz ściskanie osiowe i mimośrodowe. Każdemu z tych tematów przyporządkowano jeden z rozdziałów książki. W każdym z rozdziałów przedstawiono stan wiedzy, opisano wykonane badania, modele analityczne oraz wytyczne z norm rożnych krajów, a także starano się podać genezę i skomentować zalecenia zamieszczone w Eurokodzie 6.Wposzczegolnych rozdziałach zamieszczono opracowane na podstawie wymagań tej normy algorytmy projektowania zilustrowane przykładami obliczeń zbrojonych konstrukcji murowych. Ostatni rozdział poświęcony jest stanom granicznym użytkowalności SGU, który nie został szeroko ujęty w Eurokodzie 6. Nie podano tam żadnych wytycznych dotyczących obliczeniowego sprawdzania ugięć i deformacji, skutków drgań oraz uszkodzeń lokalnych (zarysowań) konstrukcji murowych. Podano jedynie wymagania związane z dopuszczalnymi wymiarami ścian, które mają umożliwiać spełnienie warunku SGU bez wykonywania obliczeń. Nie znaczy to, że stan graniczny użytkowalności nie był nigdy sprawdzany obliczeniowo, wręcz przeciwnie – bardziej szczegółowe zapisy zawierały pierwsze krajowe normy z połowy
lat sześćdziesiątych XX wieku, gdy wprowadzono w kraju metodę stanów granicznych.
Ostanie normowe zapisy dotyczące obliczeniowego sprawdzania SGU znalazły się w normie pomostowej z 2007 roku. W rozdziale czwartym dotyczącym SGU opisano podstawowe rodzaje zarysowań ścian murowanych w zależności od sposobu ich obciążenia. Przedstawiono stan badań, dawne oraz aktualne zalecenia normowe. Rozdział wzbogacono fotografiami pochodzącymi z doświadczeń własnych autorów.

Ze względu na kompleksowe ujęcie problemu projektowania konstrukcji murowych – książka adresowana jest zarówno do studentów kierunku budownictwo, kierunku architektura, jak i praktykujących inżynierów oraz rzeczoznawców budowlanych.