KLAN SYCYLIJCZYKÓW

W korytarzu znajdowały się ławki poustawiane równo pod ścianą, zajmowali je oskarżeni czekający na wezwanie ich do sali. Z głębi przejścia, które prowadziło do aresztu wyszło dwóch strażników więziennych. Prowadzili oni przed sobą lekko otyłego mężczyznę, który w areszcie znajdował się już trzy miesiące, nazywał się Roger Sartet. Z pozoru wydawał się obojętny, ale tak naprawdę był bardzo czujny. Wskazano mu drogę, którą znał doskonale ponieważ już kilkadziesiąt razy tędy maszerował w towarzystwie najróżniejszych więziennych klawiszy. Jeden ze strażników kazał mu spocząć na ławce, a sam zajął miejsce tuż obok, natomiast drugi zaczął rozmawiać z kolegą pilnującym niezwykle potulenie wyglądającego staruszka. Były to jednak pozory, już z daleka dało się wyczuć, że należy od do wyższej rangi przestępczości sycylijskiej.