JOSEPH CONRAD DZIEŁO NR. –18 SMUGA CIENIA

Kapitan Ellis miał o sobie bardzo duże mniemanie i chciał w oczach większości ludzi uchodzić za kogoś na kształt pogańskiego boga, czy nawet wysłannika Neptuna. Często mówił, że to właśnie w jego rękach spoczywają losy tych wszystkich śmiertelników, którzy żeglują bo bezkresach morskich wód. Dzięki takim stwierdzeniom był brany za wariata, oczywiście nikt mu tego w twarz nigdy nie powiedział. Poza tym był tak antypatyczny i natrętny, że cała załoga starał się go unikać, ale gdy już złapał w swoje ręce jakiegoś biednego marynarza godzinami wygłaszał mu kazania, a biedak musiał słuchać z mądrym wyrazem twarzy. Mało tego, gdy kapitan miał dobry humor, delikwent taki musiał z nim rozmawiać, wymieniać się poglądami, sprawiać wrażenie znawcy tematu. Nie dziwi zapewne fakt, że ludzie zabijali się o możliwość służby na bocianim gnieździe, z dala od natrętnego kapitana.