HENRYK DEMBINSKI 1791-1864

Rodzina Dembińskich, herbu Nieczuja, była wysoko utytułowana w hierarchii rodzin szlacheckich, a także spokrewniona z wieloma zamożnymi rodami Rzeczypospolitej. Jednym z najsłynniejszych przedstawicieli tego roku jest Stanisław Kostka Dembiński, a także Henryk, o którym książka ta opowiada. Był on synem, Ignacego Dembińskiego i hrabianki Marianny z Moszyńskich, którzy dochowali się dziewięciorga potomków linii żeńskiej i męskiej. Henryk po ojcu swym chorążym krakowskim odziedziczył smykałkę do wojaczki, został generałem i przywódcą  powstania listopadowego. Henryk bardzo wcześniej chciał zasilić szeregi wojska, jednak zbyt młody wiek mu na to nie pozwalał. Zamiast pójść w ślady starszego brata, Kaspra wyjechał z rodziną do Wiednia aby podejmować nauki w Akademii Inżynierów.