GORYCZ SŁAWY

Nie oglądając się za siebie przeszedł przez podwórko i ukrył za konarami drzew, zaraz obok wejścia na klatkę schodową. Stanął i nasłuchiwał, czekał na Julka z nadzieją, że ten przybiegnie i mu pomoże w tej dość kłopotliwej sytuacji. Nagle zaczęło mu się wydawać że w ciemności zobaczył cień który przesuwał się po ścianie, zastygł w oczekiwaniu. Czyżby to był Julek? Jednak nikt się nie pojawił, i cała nadzieja opuściła Adama tak szybko, jak szybko do niego przyszła. Niechciał już dłużej czekać tutaj w ukryciu, Niechciał dawać Julkowi satysfakcji , bądź co bądź mimo całej niechęci do tego chłopaka, to od niego teraz tak wiele zależało. A jeśli obserwował go gdzieś z oddali, to widział, że na niego czeka i na pewno się złośliwie śmiał.