DUCH

Taksówka jechała z Londynu na lotnisko Heathrow, o szybę auta obijały się krople deszczu, była to jedna z wielu listopadowych burz. Na dworze panowała ciemność, i na pierwszy rzut oka można było stwierdzić, że to późna wieczorna pora, lecz było to zaledwie południe. Pasażer taksówki z ogromnymi problemami rozpoznawał mijane ulice, więc zamknął oczy i oparł się o oparcie fotela. Jego nastrój był tak samo ponury, jak widok za oknem. W głowie kołatało mu milion myśli, a on sam nie mógł uwierzyć w to, że to jest koniec, że został odesłany do lamusa, że pozbyto się go niczym zwykłego śmiecia. A miało być tak wspaniale, tak świetnie, przecież miał wszystko czego tylko potrzebował. I nagle to wszystko miało ulec całkowitej zmianie, miał zacząć prowadzić zupełnie nowe życie.