DAWID COPPERFIELD

Sentymentalizm w Dawidzie Copperfieldzie wydaje się być dwojakiego rodzaju.  Płynie on czasem z umiłowania przez Dickensa cierpiącego człowieka, przede wszystkim krzywdzonego dziecka, z chęci wstrząśnięcia chyba najzimniej wyrachowanym w historii wiekiem, z protestu przeciw pseudoracjonalistycznemu, nieludzkiemu doktrynerstwu liberalnej ekonomii. Takim przetłumaczeniem na język konkretów protestem jest np. postać pana Dicka,  który, choć niespełna rozumu, udziela rad jak najrozsądniejszych i potrafi nawet uratować od tragedii małżeństwo doktora Stronga.