CZAS PRZYSZŁY I CZAS TERAŹNIEJSZY

Okazało się że zamordowano ponad sto osób. Mnie oszczędzono tylko dlatego, że wstałem bardzo wcześnie rano jeszcze zanim Niemieccy żołnierze otoczyli wieś. Szykowałem się do drogi do Radomia i wtedy to usłyszałem pierwsze strzały. Wybiegłem z domu jak oszalały i jak tylko starzy Fereńcowie mnie zobaczyli, to zakopali w kartoflach w swojej piwnicy. Gdy hitlerowcy odeszli, zostawiając po sobie stosy trupów i lamentujące kobiety z dziećmi, wygrzebałem się ze stosu, a wieczorem przemykając bocznymi ścieżkami udałem się w stronę Iłży. Od tego dnia przemykałem się wszędzie niczym czarny kot, jeszcze trochę czasu spędziłem w piwnicy u Ferenców, ale później musiałem zmienić swoja melinę i swoje nazwisko. Przestałem być Franciszkiem Dziurą, stałem się Józefem Karwackim.