BYŁEM PRZY TYM

Jakiegoś dnia, gdy szperałem w swoich papierach w poszukiwaniu zapisek z okresu międzywojennego, znalazłem notesik obwinięty w pożółkłą gazetę. Na okładce widniał jeden tylko napis, zrobiony odręcznie rok „1915”. Był to mój stary i zapomniany dziennik, w którym spisywałem wszystkie najważniejsze wydarzenia z tego okresu. Zeszycik ten znajdował się w naszym Warszawskim mieszkaniu aż do pamiętnego września 1939 roku, kiedy to na wiele, wiele lat pożegnałem się z widokiem mojego ukochanego miasta. Szczęściem matka moja, która cały czas wojny i okupacji spędziła na Pradze, skrzętnie przechowywała te dzienniki. Tylko dzięki niej mogłem odzyskać swoje wspomnienia z czasów mego dzieciństwa, tak skrzętnie spisywane w notesie.