BUDDENBROOKOWIE TOM I i II

Synowa jej, konsulowa Elżbieta Buddenbrook, z domu Kroger, śmiałą się podobnie jak wszyscy Krogerowie, rozpoczynała parsknięciem i przyciskała przy tym brodę do pierwsi. Wyglądała, jak wszyscy w tej rodzinie, nadzwyczaj elegancko i jeśli nie można było nazwać jej pięknością, to jednak swym dźwięcznym, poważnym głosem, spokojnymi i łagodnymi ruchami wzbudzała w otoczeniu uczucie pewności i zaufania. Rudawe jej włosy, ułożone wysoko w koronę i ufryzowane nad uszami w szerokie kunsztowne loki, harmonizowały z niezmiernie delikatną białą cerą, pokrytą z rzadka drobnymi piegami. Charakterystyczne dla jej twarzy o nieco za długim nosie i małych ustach było to, że miedzy dolna warga  brodą nie zarysowało się zwykłe wgłębienie. Krótki stanik z bufiastymi rękawami łączył się z wąską spódniczką z lekkiego jedwabiu w kwiaty i odsłaniał szyję skończonej piękności, ozdobioną atłasową wstążeczką, na której lśnił medalion wysadzany brylantami.